Read on Twitter
At antrenörlügu maalasef bio ya yazildigi kadar kolay olmuyor, okul bu iş için bir araç fakat yetersiz, bir at antrenörü ilk once atci olmali! Rahmetli Serafettin beyin ahirina stajyer olarak girdiğim ilk gün ilk cümlesi 'antrenor okuldan değil seyislikten çıkar' olmuştu.
2/o cümleye cok kirilmistim hatta o gün yurtdisina çıkıp bu işi öğrenmeliyim tecrübe edinmeliyim demistim tam 19 yil once mezun olduğum gün İrlandaya gittim orda bir yil geçirip Avustralyaya geçtim, çiftliklerde çalıştım, doğumlarda bulundum, Yearling satışlarına at hazirladim,
3/tay kirdim,ahir boyadim ahirkar yaptim, aylarca izinsiz çalıştım sonra yarış antrenorunde seyis olarak işe basladim ama amacim yukselmekti ve bu sadece cok çalışarak mümkündü herkesten daha fazla çalıştım kimsenin yapmam dediği işleri ben yaparım dedim ve asistan antrenor oldum
4/tam 15 yildirda antrenor olacağım günün gelmesini bekledim şimdi 12 atimla başlamış bulunmaktayım, neden mi bunlari anlattim, Turkiyede antrenorluk o kadar basit bir meslek gibiymiş gibi gösteriliyorki, her lisansi olan antrenör degil burda tecrubesi olana lisans verilirken,
Turkiyede lisansi alabilen herkese veriliyor, imza antrenörlügu yapipta kendini At antrenörü olarak lanse eden arkadaslara sözüm , kolay yolu seçmeyin kolayci olmayin meslek sahibi olmak icin kendinizi geliştirin başkalarının sizin lisansinizi kullanip,
6/sizi kullanmasina izin vermeyin, sistem bunu gerektirsede yapmayin ki artik o okuduğunuz veya olmak istediğiniz meslek daha fazla yara almasin, nasıl ki kimse mutfaga girdigi ilk gün ben baş ahciyim diyemiyorsa nasilki bir doktor ilk gününde bir ameliyata yapamiyorsa
7/bu meslekte tecrube gerektiriyor, egerki 19 yil once Serafettin Gedik bey o cumleyi kullanmasaydi ben ya imza antrenörlügu yapiyordum yada baska bir mesleğe yönelmiştim. Umarim bu yola yeni basliyacak arkadaslara azda olsa bir faydam olur
