கதை கேளு கதை கேளு

பூவுக்குள் பூகம்பம் - எரிமலை - சுனாமி

நாம் பொதுவாக நிலத்தையும் கடலையும் நிலையான அமைதியாக நினைக்கிறோம் ஆனால் பூமிக்குள் ஆழமான சக்திகள் திடீரென கட்டவிழ்த்து நிலையான அமைதியை சீர்குலைக்கும்.

பூகம்பம்

நமது மேற்பரப்பில் உள்ள மண், மலை மற்றும் தண்ணீருக்கு அடியில் பூமி தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே இருக்கிறது.

பூமியின் மேல் அடுக்கு ஒரு புதிரின் துண்டுகள் போல மாபெரும் பாறைகளால் ஆனது.

டெக்டோனிக் தட்டுகள் என்று அழைக்கப்படும் இந்த மாபெரும் பாறை துண்டுகள் கண்டங்களையும் கடல் தளங்களையும் உருவாக்குகின்றன.

பூமியின் மேலோட்ட வெளிப்புற அடுக்கை 14 பெரிய டெக்டோனிக் தட்டுகள் மற்றும் பல சிறிய தட்டுகள் உருவாக்குகின்றன.

இந்த தட்டுகள் சுமார் 100 கிமீ தடிமனாக இருக்கும்.

எங்கே தட்டுகளின் விளிம்புகள் ஒன்றாக வருகின்றதோ அங்கே பெரும்பாலும் விரிசல்களும் இடைவெளிகளும் உள்ளன அவை பிழைகள் (Faults) என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன.

உலகின் பெரும்பாலான பூகம்பங்கள் மற்றும் எரிமலை செயல்பாடுகள் டெக்டோனிக் தட்டுகளின் விளிம்புகளில் உள்ள தவறுகளுக்கு அருகில் நிகழ்கின்றன

பூமியின் தட்டுகளுக்கு அடியில் சாதாரண வெப்பநிலை 700 ° C முதல் 1300 ° C வரை சூடாக இருக்கிறது.

இது மிகவும் சூடாக இருப்பதால் பாறை மாக்மா திரவமாக (Magma) உருகும்.

மாக்மா மேலே தட்டுகள் மிதக்கின்றன.

மாக்மா நகரும்போது அதைச் சுற்றிய தட்டுகளை சுமந்து செல்கிறது.

டெக்டோனிக் தட்டுகள் வருடத்திற்கு 0.65 முதல் 8.50 சென்டிமீட்டர் வேகத்தில் நகரும். நகரும் தட்டுகளின் விளிம்புகளில் மூன்று வெவ்வேறு விஷயங்கள் நடக்கலாம்.

*தட்டுகள் ஒன்றுக்கு ஒன்று விலகிச் செல்லும்போது புதிய மேலோடு உருவாகிறது (Divergent).

*ஒரு தட்டு மற்றொன்றுக்கு கீழ் மூழ்கும்போது மேலோடு அழிக்கப்படுகிறது (Convergent).

*தட்டுகள் ஒன்றுக்கு ஒன்று கிடைமட்டமாக (Horizontally) சறுக்குவதால் மேலோடு உற்பத்தி செய்யப்படுவதில்லை அல்லது அழிக்கப்படுவதில்லை (Transform).

பொதுவாக டெக்டோனிக் தட்டுகளின் விளிம்புகள் மிக மெதுவாக நகரும் ஆனால் சில நேரங்களில் தட்டுகளின் பெரிய துண்டுகள் ஒன்றுக்கு ஒன்று உரசுகின்றன.

தட்டுகள் நகர முயற்சிக்கின்றன ஆனால் பாறைகள் (Rocks) அவற்றைத் தடுத்து அழுத்தமும் ஆற்றலும் உருவாக்குகின்றன.

பின்னர் திடீரென்று பாறைகள் அந்த அழுத்தம் மற்றும் ஆற்றலை வெளியிடுகின்றன.

தட்டுகள் முன்னோக்கிச் செல்கின்ற போது தரை நடுங்குகிறது (Ground Shakes) மேலே மக்கள் உணர்கிறார்கள் ஒரு பூகம்பம் (Earthquake).

எரிமலை

பூமியின் ஆழத்திலிருந்து மாக்மா மேற்பரப்பில் ஒரு விரிசல் வழியாக வெளியே வரும் இடமெல்லாம் எரிமலை ஏற்படுகிறது.

எரிமலைகள் வழக்கமாக டெக்டோனிக் தட்டுகளின் விளிம்புகளுக்கு அருகே நிகழ்கின்றன.

பெரும்பாலும் ஒரு மலையில் குவிந்து கிடக்கும் திரவ பாறை நிலமெங்கும் நெருப்பு குழம்பாக (Lava) வெளியேறுகிறது.

எரிமலை வெடிப்பின் போது நிலச்சரிவு / மண் சரிவு ஏற்படும். மிகவும் சூடான நச்சு வாயு கொண்ட எரிமலை வெடிப்பு மிகவும் சக்திவாய்ந்ததாக முழு காடுகளையும் அழிக்க வல்லது.

சில எரிமலைகள் மேலே பனியைக் கொண்டுள்ளன. சூடான வாயுக்கள் பனியை ஒரே நேரத்தில் உருக்கி மலையிலிருந்து தண்ணீராக கீழே ஓட செய்கிறது.

உலகில் மலைகள் எல்லாம் இந்த டெக்டோனிக் தட்டுகள் செயல்பாட்டின் அடிப்படையிலே உருவானவை.

சுனாமி

சாதாரண அலைகள் பெரும்பாலும் காற்று வீசும் வேகத்தில் பயணிக்கின்றன ஆனால் சுனாமி அலைகள் பூகம்பங்கள் மற்றும் எரிமலைகளால் ஏற்படும் பெரிய அலைகள் ஆகும்.

பெருங்கடலுக்கு அடியில் தட்டுகளின் விளிம்புகளில் பெரும்பாலும் பூகம்பங்கள் மற்றும் எரிமலைகள் நிகழ்கின்றன.

இந்த இரண்டு நிகழ்வுகளும் கடலின் மேற்பரப்பில் பெரிய அலைகளை உருவாக்குகின்றன.

ஒரு சுனாமி ஒரு முழு கடலையும் கடக்க முடியும்.

பொதுவாக சுனாமி அலைகள் மணிக்கு 320 கிலோமீட்டர் வேகமாக பயணிக்கின்றன.

சுனாமி அலை கடக்கும் போது ஒரு மணி நேரத்திற்கு 70 கிலோமீட்டர் வேகத்தில் குறைகிறது ஆனால் கடல் தளமோ அதை உயரமாகவும் உயர்த்தவும் செய்கிறது.

சுனாமியின் வேகம் நீரின் ஆழத்தைப் பொறுத்தது.

எ.கா - திறந்த கடலில் 5,000 மீட்டர் ஆழத்தில் சுனாமி அலைகளின் வேகம் வினாடிக்கு 220 மீட்டர் இருக்கும்

5,00 மீட்டர் ஆழமான கடலில் அலைகளின் வேகம் வினாடிக்கு 70 மீட்டர் வரை குறைகிறது.

சுனாமி எங்கு தொடங்குகிறது மற்றும் எங்கு செல்கிறது என்பதற்கு இடையில் நிறைய ஆழமான கடல் இருந்தால் இந்த சுனாமி அலைகள் மிக வேகமாக செல்லும்.

சுனாமி நிலத்தை அடையும் நேரத்தில் அதன் பாதையில் உள்ள எதையும் அழிக்க அது உயரமாக இருக்கும்.

ஒரு பெரிய பூகம்பத்தின் போது ​​நிலம் நடுங்கி வீடுகளையும் சொத்துக்களையும் மக்களையும் அழிக்கிறது.

எரிமலை வெடிப்பில் திரவ பாறை, நச்சு வாயுக்கள், சாம்பல் மற்றும் நிலச்சரிவுகள் நகரங்களை புதைக்கக்கூடும்.

சுனாமியால் கடற்கரையோரங்களில் சேதம் ஏற்படலாம்.

இந்த நிகழ்வுகளைப் பற்றி விஞ்ஞானிகள் தங்களால் இயன்றவரை கற்றுக்கொள்ள முயற்சிக்கின்றனர்.

விஞ்ஞானிகள் மேலும் அறியும்போது ​​ஆயிரக்கணக்கான உயிர்களைக் காப்பாற்றுவதற்காக எரிமலைகள், பூகம்பங்கள் மற்றும் சுனாமிகளைக் அவர்களால் கணிக்க முடியும்.

இன்னும் நிறைய இருக்கிறது ஆனால் நான் இத்துடன் முடிக்கிறேன்.

வாசித்தமைக்கு நன்றி.

வணக்கம்.

பின் குறிப்பு

பூகம்பங்களை அளவிடும் கருவி நில அதிர்வு (Seismograph) என்று அழைக்கப்படுகிறது.

நில அதிர்வுகளை அளவிடுவது ரிக்டர் அளவு (Richter Scale) என்று அழைக்கப்படுகிறது.

ரிக்டர் அளவிலான ஒவ்வொரு எண்ணிற்கும் பூகம்பம் முந்தைய எண்ணிக்கையை விட பத்து மடங்கு வலிமையானது.

இதுவரை பதிவான மிகப்பெரிய பூகம்பம் தென் அமெரிக்காவின் சிலி கடற்கரையில் நிகழ்ந்தது (ரிக்டரில் 9 .5 என அளவிடப்பட்டது).